28-08-2025 ·
De zilveren medaille van de scholieren op het EK dressuur was historisch. Even belangrijk was de vierde plaats bij de pony’s en een vijfde bij de junioren. ‘Het toont aan dat we sterker geworden zijn in de breedte’, vertelt bondscoach Alain Rauw. Voor de buitenwereld is hij de mentor en motor van de dressuurjeugd. Hij noemt zichzelf niet meer dan een kleine schakel in een groter geheel. Zijn bescheidenheid siert hem. Net als zijn visie: ‘natuurlijk zijn we blij met de medaille, de resultaten van de andere categorieën die steeds dichter bij het podium komen, geven me evenveel voldoening.’
Alain Rauw, detecteren, inspireren en motiveren
Alain Rauw is niet de tafelspringer die succes van de daken schreeuwt. Hij relativeert en evalueert: ‘op elk kampioenschap heb je op het moment van de waarheid dat tikkeltje geluk of bijval nodig. Dat dwing je evenwel af en er zijn veel tools die er toe bijdragen. We hebben met het Talentenplan van Paardensport Vlaanderen en onze scouting een structuur uitgewerkt om jonge talenten te detecteren en te begeleiden. Het is onze taak om jonge talenten een duidelijk traject aan te bieden waarbij je alle betrokkenen, ruiters, ouders, trainers, kan inspireren en motiveren. En open discuteren over de keuzes van een paard, de opleiding, de methodiek. Waarbij telkens realistische doelen worden gesteld. Als we bijvoorbeeld kijken naar de ouders, stel je vast dat ze goede intenties hebben en in alle opzichten willen investeren in de sportieve carrière van hun zoon/dochter. Zij moeten weten wat kan en mogelijk is. Het is niet mijn taak om te zeggen wat ze moeten doen, ik wil hen wel de opties tonen. Dat werkt, er zijn meerdere ruiters en amazones opgepikt via de scouting die nadien een succesvol traject hebben doorlopen. Elise Van Os, die op het recente EK de beste score neerzette in het zilveren scholierenteam, is daar een mooi voorbeeld van. En dan wil ik toch nog eens benadrukken dat ik daar slechts een kleine schakel in ben. De atleten, ouders en persoonlijke trainers spelen een veel grotere rol in dat verhaal. Waar wij vanuit Paardensport Vlaanderen en de Vlaamse Trainerschool op inzetten, is de onderbouw van de opleiding want dat heb je zelf in de hand. En die opleiding moet stevig onderbouwd zijn. Dat geldt bij ons zowel voor de ruiter als het paard.'
Het collectief overstijgt het individu
‘Wat tevens bijdraagt tot het succes, zijn de collectieve trainingen, waarbij iedereen op een constructieve manier kritisch geëvalueerd wordt door trainers en ruiters’, weet Alain Rauw: ‘In die openheid creëer je een sfeer waarbij het collectief het individu overstijgt. ‘Vroeger trainde iedereen op zijn eiland, wij hebben bruggen gebouwd en iedereen verbonden. Een goede sfeer is geen garantie voor een goed resultaat. Een slechte sfeer garandeert wel een slecht resultaat. Die metamorfose is een traag proces omdat het gaat over een cultuuromschakeling. Een ander voorbeeld: leren winnen is een leerproces dat veel te maken heeft met je geloof en overtuiging dat je kan winnen. We reden in het verleden soms met het gevoel dat we vooral geen fouten mogen maken.’
Durven rijden
‘Maar wie op het EK podium wil rijden, moet met lef rijden en risico’s durven nemen. Een voorwaarde is wel dat je je proef technisch beheerst. Als dat het geval is, moet je springen. Wij komen uit een cultuur waarbij we al tevreden waren dat we naar het EK mochten gaan. Dat was het doel en het EK was vervolgens vakantie. Totaal fout. Het doel is om te presteren op het EK. En nu vertrekken we naar het EK met de gezonde ambitie om er ook iets te betekenen.’
In die geest is het succes geen toeval, wel het gevolg van een fundering waarop prestaties kunnen groeien. ‘Simultaan met die structuur is ook het geloof in ons eigen kunnen gegroeid. We mogen trots zijn op die omslag. En dat is slechts een begin. Wat we nu hebben, moeten we consolideren door achter de schermen alles altijd kritisch te blijven evalueren. Want elk jaar sluit een nieuwe lichting aan en beginnen we terug vanaf nul. Het Talentenplan draagt daar meer dan een steentje toe bij. Je voelt dat de jeugd daar deel van wil uitmaken. Het is een motivatie en erkenning.’
Suraya Hendrikx, ex talentenplan en trainer van Elise Van Os
Suraya Hendrikx (26) nam in haar jeugdjaren zelf deel aan 8 EK’s. Voor een medaille moest ze evenwel wachten op haar leerlingen, zoals Elise Van Os en zij reed met de 8-jarige Reliv van ’t Amaryllishof, dat dan weer een paard is van Suraya Hendrikx. Dat maakte het extra bijzonder, vertelt Suraya: ‘ik heb Reliv gekocht toen hij tweeënhalf was en rustig opgeleid. Zo’n twee jaar geleden kocht Elise Van Os een pony bij ons. Enige tijd later is ze met haar pony komen trainen en werd ik haar coach. Kleine meisjes worden groot en Elise zocht een paard.
Ik dacht dat Reliv wel een match kon zijn en dat bleek ook.’
Elise Van Os, van BK goud naar EK zilver
Het is een understatement. Elise Van Os (14) en Reliv vonden elkaar in november vorig jaar. Eind februari reden ze in Lier hun eerste internationale wedstrijd. Die ze meteen wonnen. Elise was zo enthousiast dat ze al sprak over het EK. Eerst was er nog het BK en jawel, Elise en Reliv werden Belgisch kampioen. Na het BK goud volgde EK zilver. Samengevat, Elise Van Os debuteerde dit jaar bij de paarden en reed onafgebroken op het podium. Op het EK reed Elise Van Os zelfs haar 3 beste proeven van het jaar.
‘Dat is inderdaad heel speciaal’, lacht Suraya: ‘dankzij een goede amazone en een perfecte klik met een goed paard. Achteraf kan je zeggen dat we dit resultaat hadden verwacht. Als je kijkt naar haar internationale prestaties van dit seizoen, zat er wel een goed resultaat in. Een medaille kan je nooit voorspellen. In de teamcompetitie zette ze met 81,134% het tweede beste resultaat neer.’
Coachable
Elise staat inmiddels op de derde plaats van de FEI World Children Ranking. Niet slecht voor een debutante. Wat maakt haar zo goed? ‘Elise is heel coachable. Ze pikt alles goed en snel op en zo maak je grote vorderingen. Ze is daarbij heel competitief ingesteld en durft rijden, wat een heel goede eigenschap is. Vroeger speelde ze hockey op hoog niveau wat impliceerde dat ze al een topsportmentaliteit had. Ik weet dat ik best hard en streng kan zijn, Elise kan dat hebben omdat ze weet wat nodig is om de top te bereiken. En ze wil er voor werken. Niet enkel op, ook naast haar paard. Op wedstrijd doet ze alles zelf, van vlechten tot de stal uitmesten. In regel traint ze vier maal per week en helpt ze voor en na ook mee in de stal.’
Een werkpaard dus en Suraya Hendrikx bekent: ‘Elise staat vandaag al veel verder dan ik op haar leeftijd. En daar heeft de professionele omkadering van onder andere Paardensport Vlaanderen veel toe bijgedragen. Het is geen toeval dat we er nu in slagen om een volwaardig scholierenteam samen te stellen voor het EK.’
Suraya Hendrikx was zelf lid van het Talententeam. De vaardigheden die ze daar oppikte, geeft ze vandaag door aan haar leerlingen: ‘Ik heb veel opgestoken van de mental coaching en stel vast dat ik dat op wedstrijd vaak doorgeef aan mijn leerlingen. Wat zeg je wanneer en hoe? Het is belangrijk om op het juiste moment de juiste zaken mee te geven.’
Suraya heeft sinds 2020 haar ‘Equestrian Center Hendrikx’, waar veel jong talent opgeleid wordt en zij zelf ook nog ambitie heeft in de sport. Als de jeugd zich optrekt aan de resultaten van de seniors, trekt senior Suraya zich misschien wel op aan de resultaten van haar leerlingen? ‘Ik probeer alles te combineren en de goesting en ambitie in de sport is zeker aanwezig. Ik hoop om over enkele jaren aansluiting te vinden bij de Belgische top. En hoe mooi zou het niet zijn indien ik samen met Elise eens deel zou uitmaken van het Belgische team?’
