04-08-2008 ·
Jan Deprez heeft de taak op zich genomen om West-Vlaanderen weer op de endurance-kaart te zetten. Hij organiseert daartoe een infoavond op 29 augustus, een wandeling op 18 oktober in de bossen van Beernem en sinds lange tijd weer een endurancewedstrijd in de kustprovincie...
West-Vlaanderen heeft als agrarische provincie een sterke historische band met het paard en dit zowel op economisch als op sportief/recreatief gebied. Reeds in de vooroorlogse periode mobiliseerde kanunnik De Mey jonge West-Vlaamse boerenzonen en verzamelde hij bij diverse families paardentuigsel om op zondag de kunst van het paardrijden te verfijnen. In die zelfde periode werd de ‘vorming' en de verfijning van het Belgisch Warmbloed Paard opgestart welke tot op het einde van vorige eeuw uitgroeide tot één van de meest vermaarde springpaarden ter wereld.
Na deze locomotieffunctie bleef West-Vlaanderen ook in de na-oorlogse periode een belangrijke rol spelen in hippisch België. Ons land heeft dankzij de jaarlijkse steeple chase te Waregem zijn eigen versie van Ascot met alles wat daarbij hoort. Ook Kuurne en Moorsele zijn gekende hippische steden met hun respectievelijk hippodroom en het Zilveren Spoor waar menige topevenementen plaats vinden. Op internationaal sportniveau leverde onze provincie reeds ruiters als Van Geenberghe (“JC”) en bij het mennen zijn namen als het Debra-team uit Tielt en Willy Naessens uit Waregem gereputeerde namen met wereldklasse. Ook op niveau van ledenaantal is West-Vlaanderen sterk vertegenwoordigd bij de VLP. Bijna een kwart van alle licenties horen toe aan West-Vlamingen.
Als we echter naar de discipline endurance kijken, vallen we in een anti-climax. Van de endurance-licenties (E02 en hoger) in Vlaanderen, komt nauwelijks 4% uit West-Vlaanderen wat in schril kontrast staat met het hoge gewicht West-Vlamingen binnen de VLP. In de voorbije jaren werd ook geen enkele endurancewedstrijd georganiseerd in deze provincie.
De oorzaken van deze sterke ondervertegenwoordiging zijn eigenlijk gemakkelijk aan te wijzen. West-Vlaanderen is weliswaar een agrarische provincie maar de primaire sector is in de na-oorlogse periode sterk geïndustrialiseerd waardoor pittoreske boerderijen met uitgestrekte landerijen plaats maakten voor landbouwfabrieken met ‘aangepaste' (lees gebetonneerde) infrastructuur. De tijd van ‘De Vlasschaard' is duidelijk voorbij. Ook de Oostduinkerkse garnaalvissers rijden eerder voor de folklore uit dan voor de echte vangst. West-Vlaanderen evolueerde de voorbije decennia tot een provincie met een opmerkelijk laag aantal onverharde landelijke wegen en met het kleinste oppervlakte bossen van het land. Neem daarbij nog het relatief beperkte aantal ruiterroutes in vergelijking met andere provinicies en een belangrijke reden voor het fenomeen is gekend. Endurance is er verder vrij ongekend en indien wel heeft ze soms een negatieve conotatie. Tijd om hier verandering in te brengen.
In maart ll. vroeg de endurance-commissie van de VLP of ik me niet geroepen voelde om de endurance te promoten in onze provincie en om hierop volgend een wedstrijd te organiseren. Een uitdaging die ik graag aannam. Tot voor 2004 was endurance me niet echt gekend en beperkte mijn paardrijden zich tot het klassieke balkje springen. In dat jaar trok ik met dochter en vrouw enkele malen mee als groom met kennissen op endurancewedstrijd in Noord-Frankrijk. Na enkele groomsessies kon ik hun paarden mee helpen trainen en in 2006 reed ik hiermee mijn eerste endurance-wedstrijdjes in het departement Nord-Pas de Calais.
Het zelfde jaar nog kocht ik een paardje erbij dat ik enkel voor endurance zou gebruiken en zo startte mijn eerste VLP-seizoen in 2006. Het seizoen erop volgde mijn dochter Pauline en deed op haar eerste wedstrijd direct wat haar vader nooit kon, een wedstrijd winnen. Intussen kwam via dezelfde ‘Franse' weg Griet Galle erbij met White Shadow. Op deze manier groeide het West-Vlaamse kliekje stilletjes aan gesteund door elk een familiaal groomteam.
De missie om endurance te gaan promoten heeft meer slaagkans als dit kan gebeuren onder de vlag van een bestaande endurancevereniging. Daarom werd binnen het enduranceteam Elite een West-Vlaamse afdeling opgericht. Voor dit jaar staan er binnen deze afdeling reeds twee evenementen op de kalender. Op 29 augustus a.s. gaat er een informatieavond door te Ingelmunster waarbij de essentie van de endurancediscipline uiteen gezet wordt aan het publiek. Wat is endurance eigenlijk, hoe train je daarop, kan iedereen endurance rijden, kan ieder paard dit aan en nog vele andere vragen worden er toegelicht en beantwoord. (zie: http://www.endurance-elite.be/img/infoavond290808.pdf)
Op 18 oktober rijden we een wandeling in de bossen van Beernem die in afstand en omgeving vergelijkbaar is met de inititiatieritten bij de endurance. Een ideale gelegenheid dus om de theorie op een geleidelijke manier in de praktijk om te zetten. Wie nadien honger heeft naar meer kan uiteraard de stap zetten naar een echte endurance wedstrijd waarvan de kalender steeds consulteerbaar is op de website van de VLP.
De ambitie voor 2009 bestaat erin om in dat jaar terug een wedstrijd te organiseren op West-Vlaamse bodem. Verschillende plaatsen komen hiervoor in aanmerking. De kuststreek is uiteraard een eerste plaats waar men aan denkt, meer bepaald de streek rond De Panne daar hier reeds wedstrijden doorgingen in het verleden. De Polderstreek rond de Damse vaart is te mooi om te verzwijgen en biedt verschillende mogelijkheden. Het domein Lippensgoed-Bulskampveld te Beernem en omstreken is als grootste bos van West-Vlaanderen met een mooie ruiterroute een geliefde plaats voor de buitenruiter en is dus ook een uitgelezen plaats hiervoor. Verder is er nog de Ieperse regio rond de Rode Berg, een streek die geschiedenis en natuur op een mooie manier combineert. Dus de kandidaat locaties zijn bij deze reeds gekend.
Jan Deprez
Enduranceteam Elite
Afdeling West-Vlaanderen
west-vlaanderen@endurance-elite.be
