07-04-2008 ·
Sinds 11 april 2007 trad een nieuwe wetgeving (EEG Verordening 561/06) in voege omtrent rij- en rusttijden voor chauffeurs van vrachtwagens. Deze is ook van kracht voor paardenvrachtwagens (vanaf 3.5 Ton MTM).
Bedoeling van de wetgever was in eerste plaats om de verkeersveiligheid te verhogen en de controle op de rijen rusttijden te vergroten. Bovendien dienden een aantal dubbelzinnigheden en interpretatiemoeilijkheden - die er in de vorige wetgeving zeker waren - uit te sluiten en tevens de digitale tachograaf (de fameuze ‘zwarte doos' in elke vrachtwagen) te implementeren.
De verordening is van kracht voor elk transport dat ook maar even op de openbare weg komt (ook als u dus naar uw weide aan de overkant van de straat rijdt) én op het hele grondgebied van de Europese Unie, inclusief Zwitserland, Noorwegen en Liechtenstein. De wetgever voorziet wel dat ‘voertuigen voor het vervoer van levende dieren van boerderijen naar de markt en vice versa binnen een straal van ten hoogste 50 kilometer vrijgesteld worden van deze wet. Of men onder het begrip ‘markt' ook een sportwedstrijd of manifestatie mag verstaan… is helaas niet duidelijk, wel onwaarschijnlijk.
Het komt erop neer dat elke chauffeur van een vrachtwagen (of combinatie) met een maximum toegelaten massa (MTM) vanaf 3.5 ton (*) zich dient te houden aan de wettelijk voorziene rij- en rusttijden, ongeacht of hij het voertuig bestuurt als professionele bezigheid of als ‘hobbyist' (hij die er geen vergoeding voor ontvangt).
Voor personen die een vrachtwagen van max.7.5 ton besturen in het kader van een privéactiviteit met een niet-professioneel karakter, de ‘hobby-ruiter' met andere woorden, is er echter een uitzondering voorzien. Zij dienen momenteel geen rekening te houden met die nieuwe wet op de rij- en rusttijden. Neem echter maar aan dat die uitzondering op (korte) termijn zal ingetrokken worden; recent kwam dit zelfs nog in de pers ter sprake.
Samengevat kunnen we stellen dat u dus steeds de rij- en rustijden wetgeving dient na te leven, behalve indien men een vrachtwagen (of combinatie) van maximum 7.5 ton bestuurt én dit enkel en alleen doet als een niet-commerciële activiteit (zonder winstoogmerk dus).
Wat houden deze befaamde rij- en rusttijden nu eigenlijk in? In feite is dit een combinatie van verschillende regeltjes die maximum rijtijden en minimale rustperiodes opleggen. Zowel de rij- als de rusttijden worden opgelegd per dag, per week en/of per 2 weken.
Eerst en vooral dienen we beide begrippen te omschrijven:
• Rijtijd = de duur van de rijactiviteit, zoals geregistreerd door de tachograaf
• Rusttijd = iedere ononderbroken periode waarin in bestuurder vrijelijk over zijn tijd kan beschikken.
Het klinkt allemaal heel ingewikkeld maar grotendeels komt het op volgende neer:
Een volledig overzicht van de toegestane en opgelegde tijden wordt samengevat in deze tabel:
| Dagelijkse rijtijd per chauffeur | 9u (2x per week 10u) |
| Wekelijkse rijtijd | 56 u (max. 6 dagelijkse rijtijden per week) |
| Rijtijd per 2 weken | 90 u |
| Ononderbroken rijtijd | 4 u 30' |
| Onderbreking rijtijd | 45' (of op te splitsen in 15' + 30') |
|
Dagelijkse rusttijd (op 24u) - 1 chauffeur
|
|
| Dagelijkse rusttijd met dubbele bemanning (2 chauffeurs): | 9 u ononderbroken per periode van 30 uur. |
| Wekelijkse rusttijd: |
45 u (met max. 1 beperking per 2 opéénvolgende weken tot 24 u, én compensatie in blok binnen de 3 weken |
Belangrijk om weten is dat de wetgever ‘afwijkingsmogelijkheden' toestaat enkel en alleen om een geschikte stopplaats te vinden in het belang van de veiligheid van de personen en/of lading. Onmiddellijk na het stoppen dient op de achterzijde van de controleschijf of print (voor digitale toestellen) de reden te worden vermeld. Of men in de praktijk zal toestaan dat men afwijkt om bv. paarden veilig op stal te zetten (i.p.v. te laten overnachten op de vrachtwagen) zal uit de praktijk moeten blijken. Feit is dat de bewijslast steeds bij de chauffeur zal worden gelegd!
Rij- en rusttijden zullen gecontroleerd worden aan de hand van de analoge of digitale tachograaf in de vrachtwagen, met andere woorden: u zal moeten gebruik maken van de analoge schijf of van de digitale bestuurderskaart (voor de digitale tachograaf). Alle nieuwe voertuigen van meer dan 3.5 ton die sedert 5 augustus 2005 in België worden ingeschreven, dienen reeds over een digitaal toestel te beschikken.
Bestaande voertuigen die nog géén tachograaf hebben - omdat ze vroeger waren vrijgesteld - moeten voor 31 december 2007 toch van een tachograaf voorzien worden. Bij controles zal de chauffeur analoge schijven dienen voor te leggen van de voorafgaande 15 dagen.
Opgelet: vanaf 1 januari 2008 wordt deze termijn opgetrokken en zal u steeds de schijven van de voorafgaande 28 dagen (!) dienen boven te halen. Chauffeurs die beschikken over een digitale tachograaf dienen nog meer uit de doppen te kijken vermits de gegevens één jaar worden opgeslagen op de bestuurderskaart.
(*) voor Duitsland geldt dit reeds vanaf meer dan 2.5 ton. Indien géén tachograaf in het voertuig aanwezig is, dient u
manueel de uren te registreren op een speciaal formulier.
Ook nieuwe wetgeving FAVV !
Bijna ongemerkt is seder 5 januari van dit jaar ook een nieuwe wetgeving van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) van kracht. De nieuwe Verordening 1/2005 voorziet een aantal nieuwe bepaling voor het vervoer van dieren om het welzijn van de dieren te verhogen.
Belangrijk om weten is dat elk voertuig (vrachtwagen, aanhangwagen, enz) in het bezit dient te zijn van ‘een certificaat van goedkeuring', dat zich bij de boorddocumenten dient te bevinden en te allen tijde moet kunnen voorgelegd worden.
Er zijn twee types van certifi caten: een ‘Type 1' voor Kort Transport; ‘Type 2' staat dan weer voor Lang Transport.
‘Kort Transport' betekent minder dan 12 uur op Belgische grondgebied; of minder dan 8 uur indien met de Belgische grens overschrijdt. ‘Lang Transport' staat dus voor alle vervoer op Belgisch grondgebied van 12 uur of meer; of grensoverschrijdend transport dat 8 uur of meer duurt.
Het spreekt voor zicht dat voertuigen met een ‘Type 2' certificaat, ook transport van korte duur mogen ondernemen.
In principe is het FAVV reeds overgegaan tot het afleveren van de certificaten. Elk gekend en geregistreerd voertuig krijgt standaard een Type 1 certificaat afgeleverd. Wilt u echter een Type 2 certificaat bekomen, of hebt u nog helemaal geen certificaat bekomen, dan dient u een aanvraag in te dienen bij uw Provinciale Controle Eenheid (PCE).
Veehouders die enkel en alleen eigen dieren vervoeren met een eigen vervoermiddel in het kader van hun bedrijfsvoering (over onbeperkte afstand), of in het kader van een economische activiteit over maximaal 50 km vanaf hun bedrijf, hebben geluk: zij worden vrijgesteld en dienen géén certificaat voor hun voertuig aan te vragen. Let wel: zij zullen bij controle moeten aantonen dat de eigenaar van de vervoerde paarden, dezelfde is als de eigenaar van het voertuig (inschrijvingsbewijs).
Tenslotte herinneren wij iedereen eraan dat voor elk grensoverschrijvend transport van paarden, vooraf bij het FAVV (PCE) een gezondheidscertificaat dient aangevraagd. Best maakt men ruim op voorhand (min. 48 uur) een afspraak met de betreffende dienst om de nodige documenten te bekomen. Dit gezondheidscertificaat moet - samen met het passpoort - voorgelegd worden bij elke controle (vergeet de microchip niet!).
Recente berichten tonen aan dat ook hier de controles verscherpt én vermeerderd worden. Zo werden recent, bij een gecoördineerde actie van de Nederlandse en Belgische autoriteiten maar liefst 84 paarden in beslag genomen door het FAVV.
Men weze dus gewaarschuwd…
Voor meer info: Tel. 050/62.62.47 - www.ehs.be
Bron: Uit Hippo Revue Jrg 20 n° april p. 137-141
