Op 10 januari is Mieke Wouters 27 geworden. De Limburgse is echter niet de eerste de beste. Met Kerst trok ze naar Amerika. Voor een jaar. Daar gaat ze werken aan de zijde van David E. Saunders, een menner bij uitstek. Mieke Wouters, in het (Belgische) dagelijks leven regentes Nederlands-geschiedenis in de provinciale secundaire school van Diepenbeek, is zeker van deelname aan de WEG in het mennen ! Als navigator van een vierspan dat gemend zal worden door Saunders.

 

David E. Saunders is een professionele paardenmenner die 20 jaar voor het koninklijk paleis van Groot-Brittannië heeft gewerkt. Hij was er de persoonlijke coach en trainer van Prins Philip. Op dit moment woont David E. Saunders in Florida. Hier bereidt hij zich voor om met het 4-span van Alan en Maureen Aulson deel te nemen aan de wereldruiterspelen 2010. Saunders wordt er geassisteerd door de geboren en getogen Opglabbeekse, Mieke Wouters. Saunders is echter een perfectionist. “David is inderdaad nogal perfectionistisch over de verzorging van de paarden en het getuig”, verhaalt Mieke. “ Ikzelf heb weinig problemen met zijn perfectionisme, want ik ben zelf ook iemand die graag de puntjes op de i heeft”.

Begin oktober 2009 vloog Mieke een eerste keer over naar de USA om Saunders te helpen. Samen namen ze  deel aan het nationaal (USA) kampioenschap vierspan  mennen. Hier behaalden zij de zevende plaats. De selectie voor de WEG 2010 was meteen een feit. Op 26 december vloog Mieke opnieuw naar de USA. Nu voor een jaar. Ze moet er de paarden scheren, toiletteren, inrijden... kortom: zorgen dat ze in de beste omstandigheden aan het vertrek van de wereldruiterspelen komen.

 

Op haar zevende tuimelde Mieke in de paardensport. Als paardenverzorgster van de familie Grondelaers in Opglabbeek. Later kocht ze haar eigen paard. Ze reed hiermee dressuur en jumping. Ze reed ook paarden van andere mensen. Zo kwam ze afgelopen zomer in contact met Saunders. “Toen ik vorige zomer paarden aan het rijden was van gravin De Grunne in Tongeren, kwam David er menles geven. Mijn manier van werken stond hem blijkbaar aan, want hij stelde me dadelijk voor om eens een maand bij hem in Boston te vertoeven.”

De proefmaand beviel Mieke. Het mennen ook.“Ik ben maar 1.58 meter groot, maar ik ervaar dat niet als een nadeel, hoor,” knipoogt ze.“ Ik durf heel veel.” Moet wel, want Saunders is met Wouters in de wolken. “Zelden heb ik zulk ’n navigator bij me gehad”, zegt de 57-jarige menner. “Ik kon op het nationaal kampioenschap mijn ogen niet geloven. Knap. Door haar kunnen mijn prestaties enkel maar verbeteren.”

 

Mieke verbleef een tijd  in Florida waar ze zes dagen op zeven moest werken. “Maar tijdens mijn vrije tijd ga ik vissen in de Golf van Mexico, zwemmen tussen de dolfijnen, kajakken tussen de alligators en de Grand Canyon bezoeken.” De voorbije zomer verhuisden ze met de paarden naar Boston omdat het dan snikheet is in Florida.

 

Het uiteindelijke doel is Kentucky. Deelnemen als navigator.  “Dat is de persoon die achterop de koets staat”, besluit Wouters. “Tijdens de dressuur moet ik braafjes zittenblijven en zwijgen. Eens de koets gestopt is, moet ik wel zo snel mogelijk naar voren spurten om de paarden vast te houden. Anders zouden ze wel eens gekke dingen kunnen doen. Tijdens het tweede  deel van de proef, de marathon, moet ik de klok en het aantal kilometers in ogenschouw nemen. En tijdens de afsluitende vaardigheidsproef moet ik links en rechts hangen om de koets tussen de kegels door te loodsen. Die kegels zijn van balletjes voorzien. Elk balletje dat afvalt, levert strafpunten op.”