Eventingamazone Sarah Van Hasselt uit Brecht werd in 2009 het VLP-talent van het jaar 2009. Omdat zij in 2010 26 jaar geworden is, maakt ze niet meer deel uit van het VLP-talentenplan, maar de ambitieuze Sarah bouwt al jaren hard aan haar weg naar de top en maakt dit jaar deel uit van het Belgisch eventingteam met haar toppaard, de 14-jarige schimmel Artic Fox Too. Door het wegvallen van Joris Vanspringel en het ongeluk van Karin Donckers treedt zij nu meer op het voorplan in het team. Dit team vormt ze samen met VLP-collega Karin Donckers en de Franstalige ruiters Constantin Van Ryckevorsel en Lara De Liedekerke.

 

Voor Sarah wordt het alvast een onvergetelijke ervaring. “Dit is toch een uniek gegeven en het zal vast indrukwekkend zijn. Ik heb vroeger altijd gezegd dat ik ooit één keer met het vliegtuig een groot avontuur wilde tegemoet gaan en dat is het toch wel”. Een paard voorbereiden op een vliegtuig kan je natuurlijk niet, je kan enkel goed trainen: “De conditie van Fox is momenteel heel goed, maar je moet aan 101 zaken denken om de reis zo goed mogelijk voor te bereiden, gaande van voeder tot dekens. We hebben net onze laatste watertraining achter de rug en ik ben heel blij dat we nu gezond richting luchthaven kunnen”.
 

In elk geval is het al een bijzondere prestatie dat Sarah nu met Artic naar het WK kan, want haar paard is toch even uit geweest met een blessure. “Vorig jaar hadden we de keuze. Hij kon toen klaar zijn voor het EK, maar dan was het WK dit jaar onzeker. En als je moet kiezen dan is het WK me toch meer waard en ik heb al een EK gereden. Mijn paard is het voorbije jaar heel gezond geweest, dus ik ben blij dat we gegokt hebben op het WK”. De voorbije weken kreeg Artic Fox Too veel conditietrainingen voorgeschoteld om zo optimaal aan de start te verschijnen in Kentucky. De andere trainingen werden errond gepland. “Ter plaatse hebben we natuurlijk nog wat tijd om enkele puntjes op de i te plaatsen. Zo zal Jeroen me nog even helpen voor de dressuur, maar het was vooral belangrijk om zijn conditie zeer goed te krijgen”.

Hoe zal het Belgisch team presteren in Kentucky? “Geen flauw idee”, lacht Sarah. Het team heeft door het wegvallen van Joris natuurlijk een sterke man verloren en je weet natuurlijk niet welk effect de blessure van Karin zal hebben op haar prestaties, al hopen we op het beste. “Zij is al jaren de ankervrouw van het team dus laten we hopen dat ze voldoende hersteld is. Maar wat vooral heel belangrijk zal zijn, is de manier waarop alle paarden de reis zullen verteren, dat mogen we niet onderschatten.” Individueel laat ze alle mogelijkheden open: “Het zal afhangen van het moment. Ik ben al heel blij als ik een gezond paard aan de start krijg en terug meeneem naar België. De rest is mooi meegenomen!”.

Over de titelkandidaten laat ze weinig twijfel bestaan: “Zowel individueel als per team maakt Engeland het meeste kans op eremetaal. Zij hebben toch wel een streepje voor”. 

We vroegen Sarah naar zaken die ze echt wil doen als ze in Amerika is: “Er zijn niet echt zaken die ik absoluut wil zien. Natuurlijk ben ik er als de kippen bij om leuke dingen te doen. Qua competitie zou ik graag in de dressuur zeker Jeroen Devroe zien en als ik de kans heb wil ik het fenomeen Totilas met Edward Gal aan het werk zien. Ik ben tevens benieuwd naar de reining, omdat dit toch ook een zeer spectaculaire discipline is.”

Tot slot nog één belangrijke vraag: Ik ga naar de WEG en ik neem mee: “mijn vriend, mijn moeder en vader!” Dit behoeft geen extra uitleg !