06-02-2024 ·
Jarno Verwimp is niet enkel Talent van het Jaar, hij is ook één van de kanshebbers voor de Olympische Spelen. Het leek jarenlang een onbereikbare droom. Tot de 12-jarige Mahalia (Elvis Ter Putte) in zijn leven kwam.
Voor Jarno begon het ooit met een pony, waarmee hij out of the blue brons won op het EK. De toon was gezet. In al zijn jeugdreeksen werd hij Belgisch kampioen en draafde hij op in de EK’s. In zijn eerste jaar bij de seniors, in 2022, mocht hij meteen mee naar het WK en vorig jaar droeg hij meer dan zijn steentje bij voor de Olympische kwalificatie.
Niet dat ik grootse plannen had, ik rolde er geleidelijk in
‘Van toen ik junior was, wist ik dat ik later beroepsruiter wou worden. Ik heb tot mijn 16 jaar met de pony’s gereden en dat laatste jaar won ik brons op het EK en goud bij de junioren op het BK. Het was mijn eerste EK en toen wist ik het. Niet dat ik grootse plannen had, ik rolde er geleidelijk in. Ik hielp thuis mee in de manege, gaf les en de keuze was gemaakt.’
Als Jarno Verwimp luidop droomt, wil hij het liefst topsportruiter worden: ‘Dat is inderdaad mijn droom, maar ik besef dat die status moeilijk haalbaar is. Ik zie me vooral thuis meewerken; lesgeven, handel, fokkerij. En sport natuurlijk. Ik ben nu eenmaal graag bezig met paarden en ik merk dat ik ze kan motiveren. Ik doe het graag en wat je graag doet, doe je ook goed. Zodanig dat geen enkele inspanning te veel is. En als je de smaak van sportief succes geproefd hebt, wil je altijd meer. Dat is topsport, en succes motiveert.’
Wanneer er vroeger iets niet lukte, dacht ik snel dat ik het niet kon, niet goed genoeg was en anderen veel beter waren
Inmiddels beseft Jarno dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is. ‘Dan denk ik terug aan mijn laatste jaar bij de Young Riders. Ik had een goed seizoen achter de rug en iedereen verwachtte veel van mij op het EK. Ik zette mezelf zodanig onder druk dat het fout liep. Het jaar nadien debuteerde ik bij de seniors en wilde ik me absoluut bewijzen. Pas na het geslaagd WK viel de druk van mijn schouders. Je vliegt snel omhoog, je wilt meer maar je zal ook wel eens diep vallen. De manier waarop je daar mee omgaat, zal bepalen of je ooit topsporter wordt. Wanneer er vroeger iets niet lukte, dacht ik snel dat ik het niet kon, niet goed genoeg was en er anderen veel beter waren. Sinds vorig jaar heb ik het gevoel dat ik toch al iets bewezen heb. Ik werd meermaals geselecteerd voor het nationale team en leverde een wezenlijke bijdrage aan de Olympische kwalificatie. Dat geeft gemoedsrust.
Ik weet nog niet of Mahalia een Olympisch paard is, maar het is wel mijn Olympisch paard
Olympische Spelen dus, weer een droom die voor Jarno concrete vorm krijgt dankzij Mahalia (Elvis Ter Putte). ‘Ik weet nog niet of Mahalia een Olympisch paard is, maar het is wel mijn Olympisch paard. Twee jaar geleden ben ik heel eventjes in de verleiding gekomen om haar te verkopen. Heel eventjes maar. Het ging over veel geld. Maar ik zou mijn sportieve droom verkopen. Ik heb maar één Mahalia en met het oog op de Olympische Spelen hoefde ik niet lang na te denken. Al mijn paarden zijn te koop voor de juiste prijs. Bij Mahalia ligt dat anders. Tot voor enkele jaren leken Olympische Spelen onbereikbaar. Tot Mahalia in mijn leven kwam. Ze speelde aanvankelijk hard to get. Vandaag is er een onvoorwaardelijk vertrouwen. Ze vertrouwt slechts twee mensen: mijn mama en ik. Je ziet meteen aan haar reactie of ze u graag heeft of niet. Meestal niet dus. Er zijn veel paarden met veel kwaliteit, maar als de klik er niet is, kan je het vergeten. Bij ons heeft het toch 2 jaar geduurd voor ik haar handleiding helemaal gelezen en begrepen had. Het was een zoektocht en ik ben mezelf onderweg een paar keer tegengekomen. Sommige paarden kan je doorwerken. Je hoort het vaak: ze moeten dat leren. Niet zo bij Mahalia. Het belangrijkste is dat zij gelukkig is. Dan doet ze haar uiterste best.’
Ik moet gewoon doen wat ik altijd doe en niet bezig zijn met Parijs. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan
‘Vroeger volgde ik uitgewerkte schema’s. Bij Mahalia werkt dat dus niet. Ze leeft in haar eigen wereld. Als ik vandaag wil springen en na 5 minuten vaststel dat ze er geen zin in heeft, doen we iets anders. Ze krijgt niet altijd haar zin, maar toch. We zoeken dan een compromis. In het begin vloekte en panikeerde ik. Komaan Mahalia, werk mee, we moeten over enkele dagen op wedstrijd en ik kan niks met je aanvangen. Dan komen we enkele dagen later op wedstrijd en doet ze haar ding. Wat is het probleem, hoor ik ze dan denken. Voor het EK was er een training met het team. Met Mahalia liep het voor geen meter en ik zag twijfels in de ogen van de coach en teamleden. Wat moeten we hiermee doen? Geen paniek, zei ik, het komt wel goed. En het is goed gekomen. Op wedstrijd kan ik ze vertrouwen.’
Over Parijs is Jarno nuchter: ‘Er zijn vandaag geen zekerheden. Iedereen moet zich bewijzen tot de definitieve selectie. Het wordt spannend tot een maand voor de Spelen. Wat betekent dat het een kort seizoen wordt en we ons op enkele wedstrijden moeten bewijzen. Ik voel bij mezelf de spanning al. Ik weet het, ik moet gewoon doen wat ik altijd doe en niet bezig zijn met Parijs. Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Mijn werkpunt deze winter is de jumping. Dat onderdeel moet beter en krijgt nu extra aandacht.’
